آیات وعد و وعیدآیات نویددهنده و هشداردهنده را آیات وعد و وعید گویند. ۱ - وعد در لغت"وعد" (بر وزن برگ) در لغت به معنای وعده دادن برای انجام کاری در زمان و مکان مشخص در آینده است. ۲ - وعد و وعید در اصطلاحوعده خیر را در اصطلاح "وعد"، و وعده شر و تهدید را "وعید" می‌نامند؛ ۳ - قول راغبراغب اصفهانی "وعد" را اعم دانسته است. ۴ - وعد و وعید در قرآندر قرآن کریم "وعد" هم برای نوید به خیر و هم برای انذار از شر به کار رفته است؛ اما "وعید" فقط برای انذار شر و سرانجام بد استعمال شده است. ۵ - تعریفحدود دویست آیه از قرآن کریم به مبحث وعد و وعید الهی و مصادیق آن‌ها پرداخته است؛ به این قسم از آیات قرآن "آیات وعد و وعید" می‌گویند. ۶ - وعد وعید با الفاظ دیگرالبته وعد و وعید الهی منحصر در صیغه‌های وعد و مشتقات آن نیست؛ بلکه در بسیاری از جاها با الفاظ دیگر آمده است؛ مانند: آیه ۲۴ سوره بقره. ۷ - اکثر وعدهها در قرآنبیشتر وعده‌های الهی در قرآن به معنای نوید به خیر، و مربوط به پیامبران به ویژه پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و مؤمنان است، و وعده‌های الهی در حق صالحان و مؤمنان، درباره نعمت‌های اخروی و دنیوی از قبیل: فتح و پیروزی، غنایم بسیار، وراثت زمین و… است. ۸ - بیشتر وعیدها در قرآن۱. مشرکان ؛ ۲. کافران ؛ ۳ و ۴. مفسدان و گناه کاران و فاسقان. ۹ - پانویس۱۰ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیات وعد و وعید». |